Sencer’e Mektuplar

Belkide Dünya bir akıl hastahanesidir.

Yok değilse eğer ya nedur. Deyin bana uşaklar ha bu insanlar neden koşuşturur.

Sevgili Sencer,
Nürnberg‘e varalı neredeyse iki gün oluyor. Aslına bakarsan sana yoldayken yazmayı düşünmüştüm; ama bazen düşünceler sadece aklından geçerler, bir türlü gerçek olup karşına çıkamazlar. Yol boyunca da böyleydim işte, senden kalan anılar
ve hayallerimle birlikte daldan dala atladım durdum. Sen ve bizimkilerden çok farklı olan hayatın, beni öylesine büyülemiş ki, ne ellerim kıpırdamak istedi ne de ben bu tatlı düşlerin içinden sıyrılmak istedim.
Elimde, Rahmetli annemle Haymda çekilmiş bir fotoğrafınız duruyor. Sen,tıpkı eskiden olduğu muzur bakışların ve dudaklarındaki hain gülümsemeyle zavallı anneciğimi süzüyorsun senden ayrı olmak, geçen her dakikayla
biraz daha zorlaşıyor sanki; şimdi şimdi hayret ediyorum kendime, ayvalıkta bahçede Oysa şimdi Nürnbergdeyim, tatlı anıları tazeliyor ve yokluğumda buralarda neler olup bittiğine göz atıyorum. Zaman zaman, gelen mektupları okuduğum
da beni yerimden zıplatıyor, aklımı yitirdiğimi düşündürüyor;anlıyacağın buralarda işler her zamanki gibi değil
yokluğunu derinden hissediyorum.
Ben gene de sana, okuduklarımdan anladığımı kısa kısa yazayım da yanına geldiğimde şaşırma!
Sevgili Sencer;
Hani babandan kalan ev vardıya hangi akla hizmetse satın aldım
onu, restorede edecekler en azından çok istediğini bildiğim bu işi‘de yokluğunda çıkartıverdim aradan!
Sevgili Sencer;
Dün akşam kalp krizi geçirdim ve ruhum beni terk etti! Sencer, söyle bana, bedenim yaşayabilir mi bu bu evde tek başına; yoksa böylesi daha mı iyidir, evin sol köşesindeki küçük çiçek
olmak, akşamları açıp sonra da güneşe küsmek?
Şaka şaka Sencerim, böyle durduğuma bakma, ben zaten
Işlerim biter bitmez döneceğim kazana senin çok sevdiğin yere.
Sevgili Sencer Ayvalıktaki ev’i satışa çıkarttım alan yok.
Kurduğun Firmayı kapatmışlar haberim yok! Evimizde bizi yok saymışlar adımız yok.Her şeyi düzelttim tekrar ama bu
defada senden haber yok.
Sevgili Sencer;
Çok zaman oldu yazışmayalı yanlızlık sorun değil kalkıyorum altındanbir şekilde, bazen’de otururken
evde yanlız sesleniyorsun gıdı diye.
Biliyorum beni bekliyorsun bir an önce geleyim diye yola çıkmak zor gıdı bir az daha bekle.
işte böyle Sencer; ama biliyorsun,
ben hala…
Nazo