“BÜTÜN ÇOCUKLARIN, KIRMIZI ELMALAR GİBİ GÜLÜŞÜ…”
“Van’da üşüyen çocuklar için Türkiye seferber oldu.
Zenginiyle fakiriyle binlerce kişi ayakkabısız öğrencilere yardım için yarıştı.” Biz Almancılar ne yapıyoruz? “İşte Yürekleri Isıtanlar” diyerek kimi ünlü “yardımseverleri” ve yaptıkları yardımı da duyurmuş! Örneğin Boyner Holding 2200 çocuğa ayakkabı, palto, bere, eldiven ve eşofman gönderecekmiş! Mustafa Süzer, 1000 mont, 1000 ayakkabı ve 1000 kazak gönderiyormuş!
Ne var ki, artık devir değişti, yardımlar gazete manşetlerinden ilan ediliyor! Bu ünlü “hayırseverler” mi yardım yapıyor, yoksa Gazeteler mi bu “hayırseverlere” reklam yoluyla yardım ediyor, orası biraz karışık… Neyse, işin bu boyutunu şimdilik bir yana bırakalım.
Peki, bu yardımın amacı nedir?
Van’da “üşüyen fakir çocukların” artık üşümemesini mi sağlamaktır, yoksa bu acıklı manzaranın kimi “yardımsever” işadamlarımızın “vicdanlarında” yarattığı sızlamayı mı gidermektir? Benzer nedenlerden ötürü, örneğin Van’daki 2200 çocuğa sözde “yardım” ederek vicdanını rahatlatan Boyner’lerin Doğu’da mağazası bile yoktur! Tıpkı Koç’un ve diğer para babalarının yatırımları olmadığı gibi…
Oysa Türkiye özel girişimciler eliyle kalkınmayacak mıydı? Özel teşebbüs, sanayileşme ve kalkınmada başı çekmeyecek miydi? Doğu’yu kastederek “Tabii oraya yatırım pek yok” diyen Rahmi Koç’un holdinginin acaba yurtdışında kaç milyar dolarlık yatırımıvar?
Van’da üşüyen çocukların anne ve babaları ile bu acıklı tablodan rahatsız olup yardıma koşan herkes bu soruları sormaya başladığı zaman, işte ancak o zaman “tünelin ucu” görünecektir. Ülkemiz ve dünya, ancak “kapitalizm” adındaki bu karanlık tünelden kurtulduğunda üşüyen ve aç çocuklar için yardım kampanyaları düzenlemeye gerek kalmayacaktır.
Nazım’ın dediği gibi “Ve hepsinden önemlisi; çocukların, ama bütün çocukların, kırmızı elmalar gibi gülüşü…”,
işte ancak insanın insana kulluk etmediği bir eşitlik dünyasında mümkün olabilecektir!